TRADUCCIÓN

martes, 29 de diciembre de 2009

VARIACIONES SOBRE UNA POESIA

Esta deliciosa poesía escrita por el emperador Adriano nos habla de una íntima relación con nuestro interior que, en estos días de bulla y ajetreo tiende a perderse. No está mal recordar, aunque sea en varios idiomas que un emperador, una persona en definitiva, buscaba en medio de toda su problemática acariciar su alma:



piccola anima smarrita e soave
compagna e ospite del corpo
ora t'appresti a scendere in luoghi incolori,
piccola anima smarrita e soave
compagna e ospite del corpo
ora t'appresti a scendere in luoghi incolori,
ardui e spogli
ove non avrai più gli svaghi consueti .
un istante ancora
guardiamo insieme le rive familiari
le cose che certamente non vedremo mai più...
cerchiamo d'entrare nella morte a occhi aperti...
adriano



***


animula vagula, blandula,
hospes comesque corporis
quo nunc abibis in loca
pallidula rigida nubila
nec, ut soles, dabis iocos.
p. aelius hadrianus, imp.




Almita inquieta y melosa
huésped y compañera del cuerpo
¿a dónde vas? A un lugarcillo
lívido, gélido, lóbrego
y ya no retozarás como acostumbras.




Hay algunas interpretaciones variadas depediendo de una variación en el tercer verso –también se cambia nubila por nudula según se refiera a animilla o a loca-



animula vagula, blandula,
hospes comesque corporis
quae nunc abibis in loca
pallidula rigida nudula
nec, ut soles, dabis iocos.
p. aelius hadrianus, imp.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Temas sugeridos

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Sic transit gloria mundi

trucos blogger